ผมเป็นคนชอบเดินทางไปชมการบรรเลงดนตรีไทยเสมอ เมื่อมีโอกาสที่เหมาะสมและพร้อมด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ ที่เอื้ออำนวย ถ้าผมไปได้ผมก็จะไป โดยเฉพาะการบรรเลงดนตรีไทยที่จัดขึ้นโดยนิสิตของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผมเป็นแฟนเพลงขาประจำทั้งครุศาสตร์คอนเสิร์ต คอนเสิร์ตการแสดงจบของนิสิต คณะศิลปกรรมศาสตร์ รายการจุฬาวาทิต ฯลฯ

เหตุที่เดินทางไปชมการแสดงดนตรีที่จุฬาฯ บ่อยครั้ง เพราะผมมีเพื่อน มีพี่ และมีน้องอยู่ที่นั้น จึงรู้สึกอุ่นใจและมีความสุขทุกครั้งที่ไปชม เพราะจะได้เสวนากับเพื่อนๆ รุ่นเดียวกันที่ได้ย้ายมาทำการศึกษาที่นี้ และการเดินทางไปชมก็ค่อนข้างจะสะดวกสบายครับ

ทุกครั้งที่ผมไปชมการบรรเลงดนตรี ก็จะมีรุ่นน้องตามไปด้วยเสมอ จะมากหรือน้อยก็ตามแต่กำลังศรัทธาของแต่ละคน และเมื่อชมการแสดงจบ ระหว่างนั่งรถเดินทางเพื่อกลับมาศาลายา พวกเราก็จะสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น (วิจารณ์) ต่อการแสดงหรือการบรรเลงที่เพิ่งผ่านพ้นไป ว่าดีหรือไม่ดี ดีมากดีน้อยอย่างไร และมีทัศนะต่างกันอย่างไร ก็จะมาแชร์กัน

ผมว่าการที่เราเดินทางไปดูไปฟังการบรรเลงดนตรีตามสถานที่ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเวทีในหอแสดงดนตรีจนกระทั้งถึงเวทีประชันตามวัดวาอาราม ล้วนได้ประโยชน์ทั้งสิ้น เพราะนอกจากเราจะได้รู้จักคาดตานักดนตรีในวงการรุ่นต่างๆ ได้ชมฝีมือการบรรเลง การปรับทาง และประโยชน์อื่นๆ อีกสารพัดแล้ว เรายังได้เปิด กะลา ใบเล็กๆ ที่ครอบเราไว้อยู่อีกด้วย ได้เห็นโลกภายนอก โลกของความเป็นจริง ซึ่งมันอาจจะไม่ได้สวยงามเหมือนภาพฝันของเราก็ได้

เสียงสะท้อนระนาดครูบุญยงค์ เสียงไข่มุกยังคงหล่นบนจานหยก

และตามเคยครับ เมื่อไม่นานมานี้ ผมและรุ่นน้องอีกหลายคนได้มีโอกาสร่วมเดินทางไปชมการบรรเลงดนตรีไทย ที่จัดขึ้นโดยนิสิตชั้นปีที่ ๔ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภายใต้ชื่องาน เสียงสะท้อนระนาดครูบุญยงค์ เสียงไข่มุกยังคงหล่นบนจานหยก ณ ลานข้างหอศิลปวัฒนธรรม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ต้องขอบอกว่า การจัดงานในครั้งนี้ คณะผู้จัดสามารถทำออกมาได้ดีสมกับเป็นผู้ที่กำลังจะจบการศึกษา และสมกับนิสิตที่กำลังจะย่างก้าวไปสู่ความเป็นบัณฑิตครับ

ผมขอชมว่าทำได้ดีในทุกๆ เรื่อง ตั้งแต่ ลำดับการแสดง ฝีมือนักดนตรี การจัดนิทรรศการ การประชาสัมพันธ์ (เห็นได้จากจำนวนผู้ร่วมงาน) การขนย้ายเครื่องดนตรี การสร้างบรรยากาศในงาน ฯลฯ พูดได้คำเดียวว่า ประสบผลความสำเร็จ

การบรรเลงดนตรีไทยในวันนั้น นำเสนอผลงานการประพันธ์และชีวประวัติของ ครูบุญยงค์ เกตุคง (ศิลปินแห่งชาติ ปี ๒๕๓๑) นักดนตรีผู้ยิ่งใหญ่ ผู้เป็นที่รู้จักและเป็นบุคคลที่คนในวงการดนตรีไทยให้ความเคารพนับถืออย่างมาก

ผลงานการประพันธ์ชิ้นเอกของท่านที่ได้ถูกหยิบยกขึ้นมานำเสนอในครั้งนี้ เช่น เพลงตระนาฏราช เพลงโหมโรงจุฬามณี เพลงเงี้ยวรำลึก เถา และเพลงชเวดากอง เป็นต้น บรรเลงด้วยวงดนตรีในรูปแบบต่างๆ ทั้งวงปี่พาทย์และวงมโหรี

การบรรเลงเริ่มต้นตั้งแต่เวลาประมาณ ๖ โมงเย็น เสร็จสิ้นการบรรเลงเวลาประมาณ ๓ ทุ่มกว่าๆ ช่วงหลังๆ ผู้ชมหลายท่านก็เริ่มหนีหายไปบ้าง แต่ก็ไม่มาก หลังจบการบรรเลง ผมเห็นสีหน้าผู้เข้าร่วมงานที่ทยอยกันเดินทางกลับ ผู้ก็รู้สึกได้ว่า นอกจากตัวผมเองที่มีความสุขและความอิ่มเอมกับการชมการบรรเลงในครั้งนี้แล้ว ทุกท่านที่เข้าร่วมงานก็มีความสุขเช่นเดียวกันกับผม เพราะทุกคนจะเดินมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความสุขใจ

และท้ายสุดนี้ ผมขอเชิญชมภาพบรรยากาศงาน เสียงสะท้อนระนาดครูบุญยงค์ เสียงไข่มุกยังคงหล่นบนจานหยก ซึ่งถ่ายภาพโดยนาย xxa ภาพบรรยากาศที่ให้ความรู้สึกและให้มุมมองที่ดีๆ แก่ท่านผู้อ่านครับ

[Show as slideshow]

Be Sociable, Share!

• 
•